VRAOG, VRAOG, VRAOG!

Mien väörig optraeje in Torna Cultura haet get vraoge aopegelaote. De “blowjob”, in dae column synoniem väör blaadblaozer, blaek väör ‘n deil van ’t publiek ’n ónbekindj fenomeen. Helaas, in mieërdere opzichte ….

Daoróm ’t dringendje verzeuk: is d’r dalik get waat ge neet sjnaptj, vraog vraog vraog. Ich kan uch, ouch zónger plaetjes, hieël good oetligke det “felatio” niks mèt postzegels van doon haet, net zó min as “cunnilingus” ‘ne Romeinse keizer waas. “De Romeine haaje gein postzegels” huuër ich ? Den sjtraks mer same google op felatio en ..cu.. ..be.. …uh .. det anger, misschien det nao 25 of 40 jaor monogaam huwelik den toch eindelik ‘t “heerlijk avondje” moog aanbraeke.

Minder monogaan ging ‘t d’r väörige waek aan toe op NPO3, in ‘n docu äöver poly-amorie. Waat is poly-amorie. Poly-amorie hèltj in det emes d’r mieërdere leefdjesrelaties op nao hèltj. Vraemdjgaon, zultj ge zègke. Nae, bie poly-amorie gebäörtj det mèt volledige insjtumming van alle partners.
En noe dich !

Bie de interviews zoot ich op ’t puntje van miene sjtool. Aopelik kaldje ze äöver mekaars relaties. Dao wore d’r zelfs bie die vief of zès partners haje, leefhaje. Soms mèt drieë of vere in ein hoes, mer soms wore ’t ouch mieërvoudige LAT-relaties. ’t Ging trouwes neet óm de seks, in eder geval neet allein, mer óm leefdje, genegenheid en alle biebehuuërendje complicaties.

Noe veul ich zelf echt gein behoefte óm poly-amorie te gaon bedrieve, want det liektj mich emotioneel en väöral financieel gein haolbare kaart, mer toch blaef ’t óngerwerp mich zoeëdanig bezig hoaje det ich d’r op ‘ne gooie nacht äöver gedruimdj höb. Ich jao, in ’n poly-amoureuze situatie. Sjtóm hé.

Mer ’t kan nog sjtómmer want in miene ónnuuëzeligheid höb ich daags d’r nao op ’t werk oetgebrèdj vertèldj äöver dae druim. Ich waas op sjlaag de pispaol van de daag. ’t Lachertje van de zaal.
De ein nao de anger denigrerendje opmerking vlaog mich óm de oeëre.
“Doe mèns dich get zèk, dinks se ech det ‘r nog vrouwluu in dien amoureuze präötjes trappe? Druim lekker verder !” “Wie zoog ze d’r oet? ” ” Det weit ich neet mieër. Van minse in mien druime herinner ich mich meistal gein gezicht, echt waor.” “Nou, wae waal” repe mien collega’s in koeër “Blóndj ! wèdde ? Mèt ’ne bos hout väör de däör woeë hieël Thoeër definitief mèt van ’t gaas aaf kan.” “Waat haaj dien poly-madam väör kleier óm ’t lief ?” “Ouch det weit ich neet mieër jónges.” “Haha, det zal den wal neet väöl zeen gewaestj. En waat haet meneer de poly-druimer allemaol oetgesjpoeëktj mèt zien poly-vlam?” Ich, weer: “Ieërlik, we höbbe allein gewanjeldj en gekletstj”. “Gewanjeldj, sjuunsmarchere bedoel se. En kletse ? Op die blanke betskes jao.” De hilariteit sjtaeg toet groeëte huuëgdje. “Raegendje ’t nog in diene druim of waas dae vaneiges naat ?”

“Nae jónges dao is echt niks gebäördj. Behalve ’n hieël serieus en deepzinnig gesjprek, net wie vreuger.” “Wach effe, as dich in dien druime net zó hel sjnurks as hie op de aafdeiling, den waas mevrouw poly-amorie allang weggerendj mèt de poly-vingers in de poly-toetendje oeëre.”

Ich kraeg ’t sjpaans benauwdj en waas zelfs bang det miene poly-amore druim nog zooi eindige in de Polie-kliniek van Laurentius.

’t Duzeldje mich en vaag huuërdje ich emes rope: “Hey Peter, det gedruimdje poly-mokkel van dich zal toch op zien minst ‘ne poly-mystieke naam höbbe gedrage: Delilah, Cleopatra, Gwendoline … “ Mèt mien lèste krachte sjödje ich van nae, “Väör zóver ich mich herinner, heet ze Esther.” Teleursjtèlling al-óm. “Is det alles, gewuuën Esther ? ”

“Nae, neet gewuuën Esther …… Poly-Esther ….”
Ich wins uch nog ‘ne poly-ammesante Torna Cultura …